ترانه‌ی نجوا

 

ترانه‌ی نجوا

خواننده: فرهاد مهراد

ترانه‌‌سرا: شهیار قنبری

آهنگ‌‌ساز: اسفندیار منفردزاده

نوازنده‌ی پیانو: فرهاد مهراد

 

با هم گوش کنیم به ترانهی (نجوا) با شعر نیمایی زیبای استاد ترانه های زیبا و بیاد ماندنی شهیار قنبری عزیز و صدای بیاد ماندنی استاد فرهاد مهرداد

 

 متن کامل این منظومه زیبا نیز در ادامه ارایه شده است

با اندکی دقت، میتوان متوجه شد که در برخی از مصرع های این شعر زیبای نیمایی تغییر وزن اتفاق افتاده است ولی به نظر من و همانگونه که در خوانش استاد فرهاد مهرداد می شنویم این گریز از وزن به گونه ای صورت گرفته است که برای شنونده مشکلی در شنیدن و در یک دستی موسیقی ایجاد نمی‌کند و اختلال موسیقیایی بوجود نمی آورد.
 

 

ترانه‌ی نجوا

رستنی ها کم نیست، من و تو کم بودیم
خشک و پژمرده و تا، روی زمین خم بودیم

گفتنی‌‌ها کم نیست، من و تو کم گفتیم
مثل هذیانِ دم مرگ از آغاز، چنین درهم و برهم گفتیم

دیدنی‌‌ها کم نیست، من و تو کم دیدیم
بی‌سبب از پاییز
جای‌ میلاد اقاقی‌ها را پرسیدیم
 
چیدنی‌ها کم نیست، من و تو کم چیدیم
وقت گل دادن عشق
روی دار قالی‌
بی‌سبب حتی، پرتابِ گل سرخی‌ را ترسیدیم

خواندنی‌‌ها کم نیست،
من و تو کم خواندیم،
من و تو ساده‌ترین شکل سرودن را در معبر باد
با دهانی‌ بسته وا ماندیم

من و تو کم بودیم،
من و تو اما
در میدان‌ها اینک اندازه‌ی‌ ما می‌خوانیم

ما به اندازه‌ی ما می‌بینیم
ما به اندازه‌ی ما می‌چینیم
ما به اندازه‌‌ی ما می‌گوییم
ما به اندازه‌‌ی ما می‌روییم

من و تو
کم نه که باید شب بی‌‌رحم و گل مریم و بیداری شبنم باشیم
من و تو
خم نه و درهم نه و کم هم نه که می‌باید با هم باشیم

من و تو
حق داریم در شبِ این جنبش، نبضِ آدم باشیم
من و تو
حق داریم که به اندازه‌‌ی ما هم شده با هم باشیم

گفتنی‌‌ها کم نیست

 

شاعر: شهیار قنبری
خواننده : فـرهاد مهرداد
 

 

 

نظر شما در خصوص این ترانه و موسیقی که از کلام آن می‌شنوید چیست؟‌