فایل صوتی - خوانش شعر
شعر و خوانش : سپیده طالبی
ترانه : هوش مصنوعی
کاش می‌شد تا که چونان شبنمی وقت سحر
تازگی را بر رُخ گلها کشید و عاشقی را پیشه کرد
در خمار بَعدِ شب، وقت طلوع
کاش می‌شد دل به جانان داده و قدری کنارش ریشه کرد
صبح گاهان در میان نور مهر و گام بر موسیقی اش
کاش می‌شد همچنان پروانه ای دوری زد و آرام سوخت
در کنار ساحل انگار ها
کاش می‌شد تا ابد هم چشم را
سویِ فانوسی که می‌رقصد به رویِ موج، دوخت
کاش می‌شد آن همه افسوس را
دست بادِ صبح داد و خوشه‌ی امّید را از شقایق ها گرفت
کاش می‌شد تا که با آن قایقی که می‌رود سوی افق
رفت و با آسودگی مأوا گرفت
کاش می‌شد نیز چونان پیچکی محکم هوا را قبضه کرد
تکیه بر دیوار داد و نرم نرمک زندگی را مزه کرد !
۱۳۹۹/۰۱/۱۶
دکلمه نسخه قدیمی شعر :
درود بر مهربانو طالبی گران ارج
عالی بود
هم خوانش شعر نیمایی
و هم
ترانه
لب مریزاد