اگر موجــی شده چون عاشقـــــی مست
تقـــــرب هم شــــده انگیـــــزه، دربست
به مهـــــر روی ساحـــــل گر روانست
به ســــوی قتلـــگاهش با ســـر و دست
نهـــایت برگـــــداری خورد و بشکست
هـــزاران پـــــاره شد با بـــــاد تردست
و یا با سیــــلی هر صخـــــره‌ی سخت
عنـــان از اختیـــار صـــوت، بگسست
اگر با سعــــــی او در راه این عشــــق
درآخــرهم رسد بی‌شــــک به بن بست
غمیــن ازحال و روزی که در‌آن هست
به ظاهـــرعمــر او بر بـــاد رفته است
نبـــــاید بـــر دلــــش افتـــد ملالـــــــی
چون او گردیده با این عشــق سرمست
نهــــایت هم به جبـــر و یا که تقدیـــر
ازاین غربت به اصل خویش پیـــوست ...!