من میخواهم نام قالب این ترانهی زیبا را « غزل نیمایی » بگذارم، چرا که از لحاظ ساختاری سعی کرده است خود را در قالب یک غزل عاشقانه با ردیف و قافیه ای به یاد ماندنی جای دهد ( وزن : مفعول / مفتعلن / مفتعلن / .../ مفعولن ، قافیه و ردیف : -َر یادت نیست ) و در عین حال با توجه به اضافه کردن یک رکن ( مفتعلن ) در دو مصرع و نیز گریز از وزن یا تغییر از وزن اصلی به وزنی نزدیک، در دو مصرع دیگر ( تغییر به وزن : مفعول / مفتعلن / مفاعلن / مفعولن ) ، شعر میتواند خود را در قالب دیگری به رخ بکشد که از خصوصیات یک شعر نیمایی است.
بهر تقدیر امیدوارم شنیدن این ترانهی زیبا با شعر « غزل نیمایی » زیبایی از استاد شهیار قنبری لحظات خوشی را برایتان به یاد و ارمغان آورد .
بشنویم ترانهی «دلریخته » را با صدا و شعر نیمایی زیبای استاد «شهیار قنبری »