فردا, پر از شاید است و
امروز پر از نباید،
سرگیجه را به هیچ بسپار و در آغوش نمیدانمها،
بال بر زنهار بزن.
در ادامه متن کامل شعر به همراه تحلیلی بر مقوله « زیبایی شناسی آفرینش گرایانه » نوشته استاد محمد حسن چگنی میخوانیم که دراین خصوص به شعر « زنهار » اشاره دارند.
هر نوشدارویی که جانت را حلال کند،
هلال رویت را به ماه میگرداند،
و شبی را در خانهی دلت بیدار،
و اندیشهی صبح،
خلطوار، از پشت حلقِ قفل شدهات،
در تقلاست تا به مرداب زنده بمانی.
آکلهی درد،
پولک پولادین تن را،
ذره ذره به سرفصل آتش میرساند و
میلهمیله استخوان را، به صدای آخرالزمان،
در هم میشکند،
تا استوار در صور بخواند،
همیشه بهشت، آخرین وعده نیست ...
و از جهنم نیز دوزخ تر،
آشیانهای آنسوتر، در حال سوختن است.
در خانهی بلوغت، کمی ازدواج کن،
تا تکان نطفهی فهم،
در سرداب حماقت، درایتت را بیدار کند
و به گرمای خون این زایمان،
روی اندیشهی بلاتکلیف کودک ماندهات، سرخ شود،
که در تناقض بین امروز و فردا، هنوز به دیروز میاندیشد.
فردا، پر از شاید است و
امروز پر از نباید،
سرگیجه را به هیچ بسپار و در آغوش نمیدانمها،
بال بر زنهار بزن.
----------------------------------------------------------------------------
تحلیلی بر مقوله « زیبایی شناسی آفرینش گرایانه » نوشته استاد محمد حسن چگنی
زیبایی شناسی آفرینش گرایانه
آفرینش گرایی:
شامل استفاده گسترده از استعارات و خود مختاری هر بند در شعر است, زبان شاعرانه آن فشرده و عموماً بسیار ذهنی است. مانیفست خاصی ندارد و باعث سردرگمی نمی شود و با خلقت گرایی, هماهنگ است.
خلقت گرایی مثل تزیینات راه پله ای است که عملکرد بصری بیشتری پیدا کرده و بخوبی فضاهای خالی را پر نموده و در هنگام عبور, التذاذ ویژه ای به بیننده دست می دهد.
برای نویسندگان آفرینشگرا, نقش شاعر خلق دنیایی تخیلی و شاخص مند است تا توصیف جهانی که واقعیت به آنها عرضه میکند. این نویسندگان تصاویر و استعاره ها را با استفاده از واژگان اصلی و ترکیب کلمات به عرف دیگری آشکارسازی می کنند.
آفرینش گرایی از آموزه های مذهبی گرفته شده است که معتقدند همه موجودات زنده از دست یک خدای خالق آمده اند، درست به مثابه ی شعر که شاعر, خداوند کلمات است و به آنها جان می دهد و حیات عرفی و تکاملی می بخشد.
ویژگی های اساسی آفرینش گرایانه:
- تراکم استعاری
- چینش های تایپوگرافی هنر چیدمان حروف
- تصاویر چندگانه که مستلزم یکسان سازی کامل بین شعر و موسیقی است
- کنایه های فشرده در افعال
- انواع جناس
- استفاده از واژه های اصلی در جمله
یک نمونه از سرکار خانم سپیده طالبی:
( شعر زنهار ) که در این خصوص در مقوله (آفرینش گرایی) آورده شده است.
https://shereno.com/post-42783.html